چند نکته راجع به این فیلم برام جالب بود، گفتم اینجا بگم که یه روز دسته جمعی بریم خونه ی کارگردان و فیلمنامه نویس بابت تشکر و قدر دانی، اینا:رویدادهای عمده ی فیلم در یک ویلا ی ییلاقی رخ می دهند که به اصطبل نگهداری اسب هم مجهز است.
صحنه: شهرام حقیقت دوست را نشان می دهد که در اصطبل در حال قدم زدن و کشف است، اینقدر بسته های یونجه درون اصطبل وجود دارد که میشه باهاش یه شهر اسبو غذا داد، انگار دکور اصطبل با بسته های یونجه چیده شده!(البته من شمردم فکر کنم حدود 7 تا اسب در اصطبل نگهداری می شدند)
صحنه ای دیگر: شهرام حقیقت دوست چند ضربه چاقو به کمر مهدی سلوکی می زند، هنوز ضربه ی آخرو نزده نشون میده که مهدی افتاده رو زمین و به سرعت مرده، چند لحظه بعد همین شهرام حقیقت دوست، زیبا بروفه را با تفنگ دولول(!) از فاصله ی حدود 3 متر می زند، بروفه هم چند قدم میزند بعد آرام به زمین می افتد، یه کم فکر می کند و سرانجام علی رقم میل باطنی پس از نگاه های خیره ی طولانی میمیرد! و پروسه مرگ توسط شلیک گلوله از تفنگ دو لول از فاصله ی 3 متری برای بروفه کلی طول می کشد، تیر هم که می خورد عمرا اگه فکر کنی 1 میلیمتر هم تکون خورد نخورد! ، حالا خودتون مقایسه کنید که مرگ با چاقو سریعتر اتفق می اتد یا با تفنگ دولول.
پ. ن1: بهای بلیط 3000 تومان، لازم به ذکر است که چند وقت پیش فیلم های Amadeus, Pulp fiction, The Departed, Catch me if you can را رو هم خریدم 3200 تومان
پ. ن2: البته من کماکان هیچ انتقادی به سینما رفتن ندارم، خیلی هم دوست دارم برم
