تجربه

به تجربه فهمیدم اصلاً مهم نیست که شاگرد باشی، استاد باشی، چند سالت باشه، پیر یا جوون باشی، لیسانس بخونی یا فوق یا دکترا یا هر چی، رشته ات چی باشه، کجای دنیا باشی، دانشگاهت چی باشه، مذکر باشی یا مونث...به هر حال هر کی و هر چی که باشی 10 دقیقه مونده به پایان کلاس خوشحالی، همه هم همینن.

پی نوشت:

- خیلی وقته که نمی نویسم اینجا، سرم شلوغه و کلاً همه چیز زندگیم فرق کرده، طول میکشه تا به حالت پایدار برسم. شایدم هیچوقت نرسم :ی. راجع به این "آخرین نوای سه شنبه" ها هم که هر هفته می ذاشتم باید بگم لامذهب دیگه نمیشه، من دیگه ایران نیستم و اینجا ظاهراً مشکل کپی رایت ممکنه یقه ی منو بگیره و به خاطر همین شاید دیگه نتونم آهنگ آپلود کنم. اگه راه فرار پیدا کردم حتماً آهنگ می ذارم، فعلاً فقط یه چیزایی شنیدم که چی کارا میشه کرد ولی ریسکش بالاست، مطمئن بشم آپ می کنم...قول می دم :ی

- اگه کسی راهی بلده دریغ نکنه لطفاً
- سرعت بالا اومدن بلاگ میدونم خیلی پایینه یه کم مرتب و تر تمیزش میکنم به زودی...