یکشنبه، خرداد ۲۵، ۱۳۹۳

قطعه شعر یکشنبه - ۱

دل نه به نصیب خاصه ی خویشخائیدن رزق کس میندیش
بر گردد بخت از آن سبک رای   کافزون ز گلیم خود کشد پای
مرغی که نه اوج خویش گیردهنجار هلاک پیش گیرد
ماری که نه راه خود بپیچداز پیچش کار خود بپیچد
زاهد که کند سلاح پوشیسیلی خورد از زیاده کوشی
روبه که زند تپانچه با شیردانی که به دست کیست شمشیر؟


+ یه کم که دقت می کنی می بینی نظامی هم خوب میگه ها..نه؟