سه‌شنبه، آذر ۱۷، ۱۳۸۸

آخرین نوای سه شنبه 17

فوق العاده زیبا از آرکایو:
*خوبی آرکایو اینه که آهنگاش هیچوقت شروع نمیشه، هیچ وقت هم تموم نمیشه، یه آلبوم کاملشو که گوش کنی هیچ وقت نمیتونی متوجه شروع و تموم شدن آهنگ ها بشی. خیلی باحاله، ضمن اینکه آهنگ نواخته میشه خواننده هم خیلی ملو و لایت تو پس زمینه شعراشو می خونه. دیگه ادا و اطوار بی مورد از خودش در نمیاره...از من میشنوی بورو بخواب رو تختت، یه جوری که از پنجره آسمون معلوم بشه، بارونم اگه بیاد که دیگه محشره. پیکتو هم خواستی بگیر دستت. اون موبایل مزخرفتم خاموش کن. و گوشش کن...یا بشین پشت فرمون، بورو تو اتوبان صدر و صدای ضبطو تا ته بلند کن و همون حالت از تهران مزخرف خارج شو. یادت نره که هر 4 تا شیشه هم پایین باشه.
پی نوشت:
-نمی ذاشتم این قسمتو یه مدتی...می دونی موسیقی حال و حوصله و شوق می خواد. حتماً خودت باید حال کنی باهاش تا بقیه هم حال کنن. ولی درسو، پروژه، تافلو، بقیش...
-بی تو مهتاب شبی عجیب بود چو از آن کوچه گذشتم. دیگه نمی گذرم...