خیلی وقت بود کتابی نخونده بودم که ترغیبم کنه تا آخرش برم، بعضی جمله هاش خیلی خوبه، بعضی وقتا هم آدم می تونه خودشو جای قهرمان داستان فرض کنه، حرفای خوبی هم زده بعضاً:-"اما آدم وقتی می نویسد که چیزی برای گفتن داشته باشد، آدم وقتی می نویسد که با کلماتش انسانهای دیگر را تسلی دهد. آدم که نمی تواند روی مارپیچ کهکشان راه شیری پشت میزش بنشیند و بنویسد و فقط برای ن-و-ش-ت-ن بنویسد. این اعتقاد من است."
و یا چیزهای باحال دیگه، مثلاً:
-"هر چقدر که دو نفر بیشتر با هم حرف داشته باشند به همان اندازه آهسته تر در کنار هم راه می روند."
تعداد صفحاتش هم خوبه 240 صفحه(چون معمولاً کتابهای بالای 300 صفحه نمی خونم)، نشر کتابسرای تندیس، قیمت 2500
