چهارشنبه، مهر ۲۷، ۱۳۹۰

آخرین نوای سه شنبه 57



رپ فوق العاده و زیبا از دامیان مارلی و ناس:
پ. ن:
- قول این آهنگ رو قبلاً داده بودم، که بر اساس آهنگ "سبلی" از عمدو و مریم، گروه اهل کشور مالی ساخته شده. 
- دامیان مارلی فرزند باب مارلی معروف.
- طبق تعریف، موسیقی رپ یعنی موسیقی حرف زدن. یعنی همین که شعر خوب باشه نود درصد کار انجام شده. حالا اگه آهنگ سازی، فضاسازی و افت و خیزها مطابق با مفاهیم و احساس درون شعر باشه یه کار کاملاً حرفه ای و عمیق به حساب میاد.
- اگه علاقه به دونستن بیشتر دارید، متن شعر از اینجا. کلیپ این آهنگ هم برای خودش داستانیه...از اینجا میشه دیدش.
- بهترین آهنگ رپیه که در سرتاسر زندگیم شنیدم.

یکشنبه، مهر ۱۷، ۱۳۹۰

تو فیس بوک یه گروهی هست واسه ایرانی های اینجا که ملت میان نظراتشون رو راجع به نیازمندی هاشون با بقیه اشتراک میزارن و یا سوال می کنن. ازین سوالا که مثلاً بسته بخوام پست کنم ایران کدوم سرویس بهتره؟ یا مثلاً فلان جا خونه بخوام بخرم چنده؟ یا مثلاً فلان غذای ایرانی رو کجا میشه رفت خورد و اینا...

چند وقت پیش یه بابایی اومده در ملاء عام می پرسه: "سلام دوستان، جیگر تازه از کجا می تونم تهیه کنم؟"
یه دختره جواب داده: "از قصابی ِ فلان جا مثلاً"
بعد پسره دوباره اومده میگه: "نه هانی، منظورم از اون جیگرا نیست، منظورم یه جیگر دیگست ;)"

خلاصه با بچه ها خیلی جلوی خودمونو گرفتیم که چیزی نگفتیم...بابا دختر باز ِ نامحسوس، بابا تیک و تاک غیر مستقیم، بابا شیوه ی مدرن، بابا انیشتین ِ دختر بازی، بابا استفاده از وینک در آخر جمله، بابا متفکر بزرگ قرن...حالا گروه 1600 تا هم عضو داره و همه هم کمین کردن واسه همچین سوژه هایی ها...جدی چی میشه که اینجوری میشه؟