جمعه، اردیبهشت ۰۳، ۱۳۹۵

من اگر روزی پدر شوم-16

دخترم هیچ وقت نترس،
بعضی وقتا باید بزنی خراب کنی،
بعد برگردیو کل پروسه رو طی کنی و کلاً از اول.

هیچی هم نمیشه،
همش ترس الکیه،
آدم کلی هم راه میانبر پیدا می کنه تو شکست هاش.

باباییت دانشگاه که بود فیزیک ۲ رو یه دو سه باری کلاً از اول تا آخر رفت،
هیچ اتفاقی بدی هم تو زندگیش نیوفتاد و الانم تو زندگیش موفقه،
دوستای سال پایینی و سال بالایی جدید هم پیدا کرد و کلاً خیلی هم حال داد در مجموع. 

بر می گردی عقب رو که نگاه می کنی می بینی اکثر اوقات ترس الکیه،
ترس از حرف مردم و هم کلاسی ها و هم کارها و ایناست..

مهم نوع نگاهو نوع عکس العمل نشون دادنه،
آره بابایی همینه..