آخرین نوای سه شنبه 75

من زبونم قاصره واقعاً. پروگرسیو زیبا و قوی از آلبوم جدید استیون ویلسون:

Steven Wilson - The Watchmaker, 2013 mp3 (224 kbps)

پ. ن:

- اولاً که جدا از خود استیون ویلسون، نوازنده هایی که در این آلبوم نواختن هر کدومشون از بهترین ها هستن در سطح جهان در ساز خودشون. (Marco Minneman یکی از بهترین درامرهای جهانه. Guthrie Govan هم همینطور در گیتار، Theo Travis از فلوت زن های معروف انگلیسی یه در سبک جز)

- بالا و پایین شدن های آهنگ. ساده و پیچیده شدنش هم در ملودی، هم در ریتم و هم در بین این بالا پایین شدن ها.
- جالبه که تمام بازی های موسیقیایی بین تک تک نوازنده ها تقسیم شده و همه یه جایی و یه جوری (و اتفاقاَ خیلی هم به موقع) یه خودی نشون میدن.

- استیون ویلسون از پرچمدارهای آرت راک به حساب میاد در دنیا، یعنی چیزی که استیون رو مطرح کرده، نه صرفاَ آهنگهای اون، بلکه شیوه هنری خاصش در تولید موسیقیه. استیون استفاده زیادی میکنه از فضاها، تصاویر ذهنی و احساسات درون اشعار و موسیقی ای رو تولید میکنه برای همین فضاها و حس ها. مثل یک آهنگ ساز فیلم که میاد برای یک صحنه ی خاص و بر اساس احساسات و مفاهیم جاری اون صحنه آهنگ سازی میکنه. یعنی یه جورایی میشه اینجوری گفت که هم فیلمو میسازه هم آهنگشو...

- صدابرداری و هنر ضبط و تولید آلان پارسون هم که دیگه معرکش کرده. (آلان پارسون آلبوم Shine On You Crazy Diamond گروه Pink Floyd رو تدوین کرده به طور مثال).
- یک نکته ی دیگه اینکه من اجرای زنده ی این آلبوم رو در استکهلم رفتم و چیزی که برام جالب بود این بود که سرتاسر این آلبوم واقعاً ۱۰۰٪ مثل نسخه ی استودیو ایش اجرا شد، که نشون میده چه نوازنده های دقیق و قدرتمندی هستند.
- استیون غیر از این، گروه های دیگه ای هم داشته و داره مثل Porcupine Tree ،Bass Communion ،Blackfield و Storm Corrosion.
- آدم خیلی کار درستیه این استیون ویلسون!